Forum Poświęcone Duchowości Monastycznej

scholastyka · Dołączył: 11 Wrz 2007 Posty: 42 Przeczytał: 0 tematów

Moim zdaniem określenie "monastyczny"jest mocno teraz nadużywane i to przez wspólnoty...!

SILENTIUM

Jeśli możesz Scholastyko, zobrazuj nam na przykładach co masz na myśli?

scholastyka · Dołączył: 11 Wrz 2007 Posty: 42 Przeczytał: 0 tematów

Miałam na myśli tą wspólnotę Rodzina Monastyczna di Gesu...Wystarczy przeczytać ,to co piszą o sobie na stronie internetowej...Zostawiam bez komentarza!

SILENTIUM

Rozumiem...

Ks. Michal · Gość

Szczesc Boze...

Jako osoba, ktora poznala te wspolnote monastyczna Fraternita di Gesu, bardzo prosze o lepsze zapoznanie sie z ta reczywistoscia przed publiczna krytyka.
Z Bogiem!

Teresa · Dołączył: 16 Wrz 2007 Posty: 45 Przeczytał: 0 tematów

Ks. Michal · Gość

Droga Pani Tereso,

Nie potrafię odpowiedzieć sobie na pytanie jakimi motywami kieruję się Pani w tak „wnikliwej” obronie czystości i ortodoksji pojęcia monastycyzmu, które także mi nie jest obce tak na płaszczyźnie teoretycznej jak też pewnego doświadczenia życiowego. Rodzina Monastyczna Fraternità di Gesù jest wspólnotą zatwierdzoną przez odpowiednie władze kościelne wraz z własnymi konstytucjami, których recenzentami byli m.in. ówczesny prefekt Kongregacji Nauki Wiary – kard. Joseph Ratzinger i arcybiskup Genui – kard. Tarcisio Bertone. Jej bezpośrednim opiekunem jest Arcybiskup Wiedeński kardynał Christoph Schönbron OP, wspierany w tym zadaniu przez Opata Prezydenta włoskiej Prowincji cysterskiej św. Bernarda – O. Luigiego Rottiniego. Jestem zatem w pełni przekonany, że gdyby wystąpiły jakiekolwiek motywy, które nie pozwalałby tej rzeczywistości zakonnej na przyjęcie określenia monastycznej, to zostałyby one z pewnością zauważone i zweryfikowane. A skoro tak się nie stało, moje zaufanie do przełożonych Kościoła, którzy stają się narzędziami Ducha Św., pozwala mi na zaakceptowanie takiej decyzji. Tak wygląda kwestia oficjalna...
...ale jest także kwestia „dotknięcia” czyli osobistego doświadczenia rzeczywistości jaką w tym przypadku jest Wspólnota Monastyczna Braci i Sióstr Jezusa. Myślę, że właśnie dlatego nie byłbym uczciwy względem własnego sumienia nie reagując na tak powierzchowną i fragmentaryczną jej charakterystykę. Osobiście nie miałbym odwagi, by po kilku zdaniach zaczęrpniętych ze strony internetowej, dokonać takiej analizy i dojść do takich wniosków. Okazuje się bowiem, że wirtualne poznanie nie zawsze idzie w parze z Prawdą...
Odpowiadając na Pani zapytania, pozwolę sobie tylko na krótkie naprowadzenia:
1. Misyjność... Chrystusowe wezwanie: „Idźcie i nauczajcie” nigdy nie było obce mnichom, zmieniała się forma (jej narzędziami mogła być gościnność czy modlitwa; św. Bernard uczył np., że „amboną mnich winno być jego życie”), lecz temat świadectwa nigdy nie stracił swej ważności w życiu monastycznym. Kto dokonywał pierwszych misji ewangelizacyjnych chociażby na terenie Polski? Święty Wojciech czyż nie był mnichem? Święty Bruno z Kwerfurtu... i tak możnaby długo wymieniać.

Tak też się pięknie składa, że pierwszym polskim mnichem we Fraternità di Gesù był wieloletni dyrektor krajowy Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce – ks. Prał. dr Antoni Kmiecik, który w pewnym momencie doszedł do wniosku, że Nową Ewangelizację należy zacząć od siebie... czyli conversatio morum! Znalazł on ukoronowanie swego doświadczenia w tej rzeczywistości monastycznej, która pragnie dzielić się radością Zmartwychwstałego Chrystusa z całym światem.

2. Ekumenizm... „Ut unum sint”. Sam Chrystus modlił się o jedności swoich. Aby tak było, każdy musi rozpoznać w drugim brata i właśnie dlatego św. Benedykt pragnął, aby każdy kto przychodzi do klasztoru, był traktowany jak sam Chrystus. Co jest zatem punktem wspólnym wszystkich uczniów? Czyż nie Słowo Boże, tak zawsze drogie tradycji monastycznej? I właśnie to robi Fraternità di Gesù ukazując, że dużo więcej jest rzeczy wspólnych niż tych, które dzielą. A wszystko to ma miejsce w atmosferze „wspólnego bycia z tym samym Panem”, a nie teologicznych podchodów i dogmatycznych przepychanek. W styczniu 2003 roku wspólnota Fraternità di Gesù, poproszona przez Kosciół katolicki i anglikański, animowała Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan w Londynie. Greckie słowo „monos” ma nie tylko znaczenie: sam, samotny, ale także „zjednoczony”! I w pewnym sensie powołany do dzielenia się tą jednoscią, która ma być znakiem dla świata.

3. Kobiety i mężczyźni... i kolejny brak precyzji, który w tym przypadku może rodzić niepotrzebne zgorszenie. A tymczasem sprawa jest bardzo prosta. Rodzina Monastyczna Fraternità di Gesù to – z punktu widzenia prawa kanonicznego – federacja dwóch oddzielnych zgromadzeń: Zgromadzenie Braci Jezusa (mnisi) i Zgromadzenia Sióstr Jezusa (mniszki) z zachowaniem praw autonomicznych w kwestiach zarządzania (np. odrębni przełożeni), formacji, podziału zajęć itp. Bracia i Siostry spotykają się na wspólnych modlitwach. Jest to sposób „wzajemnego uczenia się bycia w odmienności” dla Pana.

4. Co do Soboru Watykańskiego II... Widać, że Szanowana Pani nie miała okazji doświadczyć „na własnej skórze” tego czym on był i co ze sobą niósł. Wytworzył się wówczas, w niektórych strukturach kościelnych, silny prąd, który domagał się całkowitego zerwania z „blokującą tradycją” i budowania wszystkiego od podstaw... Założycielom Fraternità di Gesù, wówczas jeszcze księżom diecezjalnym, zależało na tym, by połącząć cały dorobek tradycji monastycznej z cudownymi „odkryciami soborowymi” (np. Słowo Boże w centrum, Chrystus źródłem godności pracy ludzkiej) i z dzisiejszymi czasami w całej ich specyfice. Regułą na regułami Rodziny Monastycznej Fraternità di Gesù jest Ewangelia Jezusa Chrustusa. I pozwolę sobie przypomnieć, że nie było ani Benedykta, ani Bernarda, ani jakiegokolwiek życia monastycznego gdydy nie „skandal Nazaretu” i Syn Boży, który stał się człowiekiem. Na swej drodze, obok całej przebogatej tradycji, spotykają duchowość bł. Karola de Foucauld, Tomasa Mertona... po to właśnie, by potwierdzić, że życie monastyczne zachowując to same serce, jakim jest całkowiete zjednoczenie z Chrystusem, przemienia i odnawia - mocą Ducha Świętego – jego zewnętrzne formy.

5. „Monastycyzm we współczesnym wydaniu...”? Jeśli odrzucimy możliwość stopniowych i uzasadnionych przemian, to automatycznie powiniśmy sprawić, by np. wszyscy mnisi benedyktyńscy wrócili dziś do realiów opisanych w Regule: wspólne dormitorium z zapalonym światłem, spanie w ubraniu z przepasnym pasem lub sznurem, chłosta dla chłopców jako kara, zakaz spożywania mięsa zwierząt czworonożnych... Osobiście nie spotakłem się z takimi praktykami. Czyżby zdrada ideału? Także tu z wyzwalającą pomocą przychodzi sam Chrystus: ten z Kany, z domu Marty i Maryi, znad grobu Łazarza, z warsztatu Józefa, z nazaretańskiego domu... Taki normalny, prosty i ludzki! Chyba, że ktoś chce poprawiać Syna Bożego...?

6. Myślę, że dobrym potwierdzeniem autentyczności tej formy życia monastycznego, oprócz codzienności wspólnotowej (jak piękna liturgia), gospodarczej (ekologiczna uprawa roli), artystycznej (pracownie ikonograficzne i tkackie) jest liczba powołań młodych ludzi, którzy tam wstępują, podczas gdy dobrze znamy realia liczebności życia zakonnego w Europie zachodniej. Od 1,5 roku istnieje także klasztor w Austrii i wiem także, że Przełożeni Fraternità di Gesù otrzymali zaproszenie od kilku polskich biskupów do założenia nowych domów. Wówczas także Pani będzie mogła z bliska, tak jak ja, doświadczyć tej rzeczywistości...

Chyba, że to oczekiwanie wydawałoby się zbyt długie, więc zachęcam do odwiedzin klasztoru macierzystego Vallechiara na terenie Castelli Romani..., by móc zobaczyć i zachwycić się cudownym działaniem Ducha Świętego!

Z modlitwą – ks. Michał

Teresa · Dołączył: 16 Wrz 2007 Posty: 45 Przeczytał: 0 tematów

Szczęść Boże Ks. Michale!

Teresa · Dołączył: 16 Wrz 2007 Posty: 45 Przeczytał: 0 tematów

Teresa · Dołączył: 16 Wrz 2007 Posty: 45 Przeczytał: 0 tematów

Jak chcemy wracać do korzeni w duchowości, to wracajmy również w modlitwie. Poznajmy piekną, prostą modlitwę, która sięga początków Kościoła. Wielu wiernych żyjących współcześnie z Apostołami już znało to nabożeństwo.

bratpatryk · Wysłany: Pią 22:20, 07 Mar 2008 Temat postu:

Czy ktoś ma informacje na temat życia świeckich oblatów Benedyktynów lub kartuzów